به طور کلی هردو دستگاه وظیفه ضبط کردن فیلم را بر عهده دارند اما نوع دوربین های مورد استفاده؛ تفاوت دارد. دستگاه NVR مخفف واژه (Network Video Recorder) به معنی دستگاه ضبط کننده تحت شبکه؛ و دستگاه DVR مخفف واژه (Digital Video Recorder) به معنی ضبط کننده ویدئویی دیجیتال است. در این مطلب نکات مهمی راجع به این که NVR و DVR چیست و کارکرد هرکدام و تفاوت بین آن ها نکات مهمی در اختیار شما قرار می دهیم.
دستگاه DVR چیست؟
دوربین هایی که در این دستگاه ها استفاده می شوند؛ دوربین های آنالوگ و آنالوگ اچ دی می باشند که از لحاظ قیمت بسیار ارزان تر از دوربین های (IP) هستند. این دستگاه برای استفاده کردن از انواع مختلف دوربین ها از تنوع کمتری بهره مند است. در سیستم های DVR ابتدا امواج آنالوگ از طریق دوربین ها به ضبط کننده منتقل می شوند سپس پروسه پردازش صورت می گیرد.
البته DVR های جدید قابلیت ارسال تصاویر به صورت اینترنتی را نیز دارند.
یکی از خوبی های این DVR های جدید ؛ پیچیدگی کمتر آنها نسبت به سیستم های NVR می باشد.
در سیستم های DVR کاربر هر دوربین را مستقیما به دستگاه ذخیره ساز متصل می کند. همچنین این دستگاه برق دوربین ها را تأمین نمیکند.
دستگاه NVR چیست؟
دستگاه های ذخیره ساز NVR ؛ تصاویر را روی دوربین پردازش می کنند. به همین دلیل است که دوربین های مورد استفاده در سیستم های NVR مقاوم تر از دوربین هایی است که در دستگاه های DVR استفاده می شوند. سیستم های NVR از دوربین های ای پی استفاده می کنند و یک دستگاه مستقل برای گرفتن تصاویر است.
هر دوربین IP شامل یک چیپ (chip) است که وظیفه پردازش و انتقال داده ها را به دستگاه ذخیره ساز دارد. دوربین های IP معمولا قابلیت انتقال صدا را نیز دارند.
سیستم های NVR هم همانند DVR برای اتصال دوربین ها به کابل احتیاج دارد اما این اتصال به نحوه متفاوتی شکل می گیرد؛ سیستم های NVR برای انتقال دادن داده ها به کابل های CAT6 و CAT5 نیاز دارند.
تفاوت های ظاهری بین دستگاه NVR و DVR:
تفاوت های ظاهری این دو سیستم ذخیره ساز بسیار مشخص است. دستگاه های ان وی آر دارای پورت های شبکه RJ45 می باشد. اما دستگاه دی وی ار دارای درگاه کواکسیال می باشد.
در ادامه به طور دقیق تر تفاوت این دو دستگاه را بررسی می کنیم.
1: تنوع در نوع دوربین:
سیستم های NVR می توانند دوربین های سیم دار و بی سیم را پوشش دهد. این در حالی است که سیستم های DVR دارای انعطاف پذیری کم تری است و فقط می توانند از دوربین های سیمی استفاده کنند.
2: روش پردازش تصاویر:
بر خلاف سیستم DVR دستگاه های ذخیره ساز NVR تصاویر ویدئو را پردازش نمی کنند و این مرحله به طور کامل توسط دوربین ها انجام می شود و دستگاه فقط وظیفه ذخیره و نمایش ویدئو ها را انجام می دهد.
3: نحوه پشتیبانی و ذخیره اطلاعات
روش ذخیره سازی هم در این دستگاه ها متفاوت است. سیستم NVR می تواند بروی هارد دیسک و بر روی شبکه و حتی بدون تجهیزات جانبی فضای ذخیره سازی مثل هارد پرتابل (eSATA) عملیات ذخیره سازی را انجام دهد.
هر دستگاه ضبط می تواند ظرفیت های متفاوتی از هارد دیسک را پوشش دهد. به عنوان مثال یک DVR حداکثر می تواند از هارد دیسک با ظرفیت 6 ترابایت را پشتیبانی کند. این در حالی است که NVR ها می توانند ظرفیت 10 تا 12 ترابایت (در سری های جدید) پشتیبانی کند. هر دو دستگاه بستگی به تعداد کانال های ورودی هر تصویر، از تعداد هارد دیسک های متفاوتی پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال یک دستگاه 16 کانال از 2 هارد دیسک و یک دستگاه 23 کانال از 4 تا 8 هارد دیسک پشتیبانی می کند (این مورد در هر دو دستگاه یکسان است).
4: پهنای باند مصرفی:
سیستم NVR برای ضبط و ذخیره کردن تصویر نیازی به اینترنت ندارد. اما وقتی بخواهید از راه دور از طریق دوربین های خود به محیط نظارت داشته باشید وجود اینترنت حتما لازم است. سیستم های تحت شبکه با توجه به کار کردی که دارند امکان ارسال اطلاعات از طریق شبکه ممکن می شود. بنابراین از پهنای باند شبکه داخلی استفاده می کنند بدون این که اینترنت مصرف شود.
این پهنای باند براساس تعداد دوربین های شبکه و نوع آنها متفاوت است. این در حالی است که موقع ارسال اطلاعات از طریق اینترنت تنظیمات میزان مصرف پهنای باند کمی تغییر می کند. شما می توانید با کیفیت بالا تصاویر را ضبط کنید (مصرف پهنای باند شبکه داخلی بیشتر) اما با کیفیت پایین تری از طریق اینترنت انتقال دهید (پهنای باند کمتر). اگر از سیستم های دی وی ار بخواهید همانند سیستم NVR مورد استفاده قرار دهید، پهنای باند شبکه را مصرف خواهد کرد.
5: کیفیت ثبت تصاویر:
در دستگاه های ذخیره ساز DVR، امواج آنالوگ باعث می شوند که کیفیت تصاویر به نسبت با سیستم NVR کمتر باشد. همچنین کابل های کواکسیال به طور کلی سیگنال های صوتی را انتقال نمی دهند و ضبط کنندهای DVR نیز تعداد محدودی درگاه ورودی صوتی دارند.
6: نصب :
دوربین ها در سیستم آنالوگ از طریق کابل کواکسیال و توسط فیش BNC به دستگاه وصل می شوند. هر چند که استفاده کردن از کابل های کواکسیال ممکن است اقتصادی تر و کارآمد باشند اما دارای محدودیت هایی نیز هستند. مسیر یابی برای کابل های کواکسیال؛ ممکن است شرایط نصب را کمی دچار دشواری کند. چنانچه مسیر طولانی شود ممکن است کابل کواکسیال دچار نویز شود و کیفیت تصاویر کاهش یابد. از این رو برای مسیرهای طولانی بهتر است از سیستم تحت شبکه استفاده شود.
درج دیدگاه